9. «Ca părmiθurle…» – Γνωριμίες σε καφέ στην οδό Αριστοτέλους

Ηχογράφηση με τον παππού μου και τη μητέρα μου, Μιχάλη Λέντζιο και Μαρία Λέντζιου Σίββα (Δρυμός, 1 Σεπτέμβρη 2005). Ihuγrafisi̯ cu paplu ame, Mihalis Lendzios, şi cu dada, Maria Lendziou Sivva (Drimila, la 1 di Γismintsiun 2005). Ο παππούς διηγείται ένα περιστατικό που είχε λάβει χώρα πρόσφατα, πιθανότατα μεταξύ 2004 και 2005. Μια μέρα που έπινε καφέ στην Αριστοτέλους (Θεσσαλονίκη) με δυο φίλους του, έναν Γραικό κι έναν Εβραίο, έκανε καινούργιες γνωριμίες με Βλάχες από το Λιβάδι Ολύμπου. «Stătiamu̯ cu sotsĺi ameĺi̯, επί οδός Αριστοτέλους. Doi sotsi ameĺi̯, şi mini trei. Unu̯ Uvreu, unu̯ Grecu̯, şi  unu̯ Armînu̯. Ca părmiθurle! Ca părmiθurle. E, noi aviamu̯ biută anost(r)u cafe…» (Ήμουν με τους φίλους μου, επί οδός Αριστοτέλους. Δύο φίλοι μου, και [ένας] εγώ τρεις. Ένας Εβραίος, ένας Γραικός, κι ένας Βλάχος. Σαν τα παραμύθια! Σαν τα παραμύθια. Ε, εμείς είχαμε πιεί τον καφέ μας…).

Πάσχα 1955. Ο παππούς μου Μιχάλης Λέντζιος με το γιό του, και θείο μου, Σωκράτη Λέντζιο. Βόλτα στη Θεσσαλονίκη, πλατεία Αριστοτέλους με Λεωφόρο Νίκης.