96. «Atsea cara lu vidzu paplu, armasi!…» – Ο παππούς τις Κυριακές

Ηχογράφηση με τη μητέρα μου, Μαρία Λέντζιου Σίββα (Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, 13 Οκτωβρίου 2022). Ihuγrafisi̯ cu dada, Maria Lendziou Sivva (Sărună, la 13 di Sumeduru̯ 2022). Αναμνήσεις της μητέρας μου από τις Κυριακές όταν ήταν μικρή στο Δρυμό. Κάθε Κυριακή προετοιμάζανε τον παππού τους Τζώγκα να πάει στην εκκλησία. «Paplu Djoga iara unu̯ omu̯ tsi s’dutsia caθe Dumînică la băsearică, lu arisia liturγia…» (Ο παππούς Τζώγκας ήταν ένας άνθρωπος που πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, του άρεζε η λειτουργία…). Αναφέρεται και στην κορμοστασιά του και την αντίδραση μιας δασκάλας σαν τον είδε να πλησιάζει στην εκκλησία: «Atsea cara lu vidzu paplu, armasi!…» (Αυτή όταν τον είδε τον παππού, έμεινε!). Μετά, ο παππούς τους τους έδινε χαρτζιλίκι και με αυτό παίρνανε παγωτό. «Şi noi, harauă mare cara nă dadi̯a paplu hartziliki, şi aştiptamu̯ dapoea paγotădzilu. Aveamu̯ unu̯ paγotădzi n hoara tsi lo adra elu̯ paγotolu. Şi alăga tută hoara…» (Κι εμείς, χαρά μεγάλη σαν μας έδινε ο παππούς χαρτζιλίκι, και περιμέναμε μετά τον παγωτατζή. Είχαμε έναν παγωτατζή στο χωριό που το έφτιαχνε αυτός το παγωτό. Κι έτρεχε (εκεί) όλο το χωριό…).