43. Ποίημα: Doiĺi Fratsî̯ (Τα δύο αδέρφια)

Ηχογράφηση με τον παππού μου, Μιχάλη Λέντζιο (Δρυμός, 1 Σεπτέμβρη 2005). Ο παππούς μου απαγγέλει αυτό το ποίημα (πιθανόν του Μπατσαρία/Μπατζαρία) που είναι γραμμένο «για τους καρβουνιάρηδες και τους κυρατζήδες που ζούσαν το φόβο και τον τρόμο όταν περνούσαν τα βουνά, από τους ληστές». Εδώ, ο κυρατζής (Νικόλας, από το Νυμφαίο) δέχεται επίθεση από ομάδα ληστών, στην οποία αρχηγός είναι ο αδερφός του (Μήτρας). Οι δυό τους καταλαβαίνουν ότι είναι αδέρφια μόνο αφού ο Νικόλας έχει χτυπηθεί θανάσιμα, μοιρολογεί το χαμό του και λυπάται την οικογένεια που αφήνει πίσω. Τότε ο Μήτρας φέρει θανάσιμο πλήγμα στον εαυτό του για να πεθάνουν μαζί αγκαλιασμένοι. Το δεύτερο ηχητικό αρχείο περιέχει επεξήγηση στα Ελληνικά.

Ο παππούς μου Μιχάλης Λέντζιος σε νεαρή ηλικία. Από το φωτογραφικό αρχείο της οικογένειας Λέντζιου, στο πατρικό στο Δρυμό.